θάβακος

θάβακος, ό (Α)

θάκος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η γλώσσα τού Ησυχίου θάβακος διασώζει τον αρχικό τ. *θαFακος, από τον οποίο προέκυψε με συναίρεση ο τ. θάκος*].